ค่านิยมหลายอย่างของขบวนการเคลื่อนไหวเรียกร้องสิทธิสตรีได้รับการยอมรับทั่วทั้งสเปกตรัมทางการเมืองในสหรัฐอเมริกา แม้แต่ในหมู่คนอเมริกันที่ไม่ได้ระบุตัวตนว่าเป็นสตรีนิยม ตามการสำรวจของ Pew Research Center เกี่ยวกับความเท่าเทียมทางเพศที่เกิดขึ้น 100 ปีหลังจากการให้สัตยาบัน การแก้ไขครั้งที่ 19ตัวอย่างเช่น สมาชิกพรรคเดโมแครตและพรรครีพับลิกันส่วนใหญ่ ไม่ว่าพวกเขาจะระบุว่าเป็นนักสตรีนิยมหรือไม่ก็ตาม กล่าวว่า การที่ผู้หญิงมีสิทธิเท่าเทียมกับผู้ชายถือเป็นเรื่องสำคัญมาก ในทำนองเดียวกัน เสียงส่วนใหญ่ในแนวร่วมพรรคทั้งสองสนับสนุนการเพิ่มการแก้ไขสิทธิที่เท่าเทียมกันในรัฐธรรมนูญของสหรัฐอเมริกา
การสำรวจมีขึ้นในขณะที่นักวิชาการและนักวิจารณ์
ถกเถียงกันถึงผลกระทบของสตรีนิยมต่อสิทธิสตรีและวัฒนธรรมอเมริกันในวงกว้าง บางคนโต้แย้งว่าสตรีนิยมได้กลายเป็นสากล และค่านิยมและหลักการของความเสมอภาคและการเสริมอำนาจของผู้หญิงได้ถูกนำมาใช้ในระดับใหญ่ในสังคมแล้ว โดยไม่จำเป็นต้องระบุตัวตนด้วยป้ายชื่อสตรีนิยมอีกต่อไป
แม้ว่าการสำรวจของศูนย์จะพบข้อตกลงกว้างๆ ในบางแง่มุมของความเท่าเทียมทางเพศ แต่ก็พบความแตกต่างระหว่างสตรีนิยมที่ระบุตนเองและไม่ใช่สตรีนิยมในมาตรการอื่นๆ
ตัวอย่างเช่น นักสตรีนิยมมีแนวโน้มมากกว่าผู้ที่ไม่ใช่สตรีนิยมที่จะบอกว่าประเทศนี้ยังไม่ก้าวไปไกลพอในเรื่องการให้สิทธิสตรีเท่าเทียมกับผู้ชาย (74% เทียบกับ 39%) นักสตรีนิยมมักจะพูดว่าปัญหาที่ใหญ่กว่าคือผู้คนไม่เห็นการเลือกปฏิบัติต่อผู้หญิงในที่ที่มันมีอยู่จริง แทนที่จะมองว่าการเลือกปฏิบัติต่อผู้หญิงในที่ที่ไม่มีอยู่จริง ผู้ใหญ่ประมาณ 8 ใน 10 คนที่ระบุว่าเป็นสตรีนิยม (81%) กล่าวว่าการไม่เห็นการเลือกปฏิบัติเป็นปัญหาที่ใหญ่กว่า เทียบกับ 53% ของผู้ที่มิใช่สตรีนิยม
ในระดับหนึ่ง ความแตกต่างเหล่านี้สามารถอธิบายได้ด้วยการเข้าข้าง: สตรีนิยมมีแนวโน้มมากกว่าผู้ที่ไม่ใช่สตรีนิยมมากที่จะระบุหรือเอนเอียงไปทางพรรคประชาธิปัตย์ โดยรวมแล้ว พรรคเดโมแครตและผู้ที่สนับสนุนพรรคเดโมแครตมีแนวโน้มมากกว่าพรรครีพับลิกันและพรรครีพับลิกันที่กล่าวว่าความเท่าเทียมทางเพศมีความสำคัญมาก และมีแนวโน้มมากกว่า 2 เท่าที่จะกล่าวว่าประเทศนี้ไม่ได้ไปไกลพอที่จะให้สิทธิสตรีเท่าเทียมกัน (76% เทียบกับ . 33%). และในขณะที่สมาชิกพรรคเดโมแครตส่วนใหญ่ (85%) กล่าวว่าปัญหาที่ใหญ่กว่าคือผู้คนไม่เห็นการเลือกปฏิบัติต่อผู้หญิงซึ่งมีอยู่จริง พรรครีพับลิกันจำนวนน้อยกว่ามาก (46%) พูดแบบเดียวกัน
แต่ถึงแม้จะคำนึงถึงการเข้าข้าง แต่ก็ยังมีความแตกต่าง
ระหว่างสตรีนิยมและผู้ที่ไม่ใช่สตรีนิยม ตัวอย่างเช่น ในทั้งสองฝ่าย มีช่องว่างประมาณ 25 เปอร์เซ็นต์ระหว่างสตรีนิยมกับผู้ที่มิใช่สตรีนิยมในหุ้น โดยกล่าวว่าประเทศนี้ยังไม่ก้าวไปไกลพอที่จะให้สิทธิสตรีเท่าเทียมกับบุรุษ ประมาณครึ่งหนึ่งของนักสตรีนิยมจากพรรครีพับลิกัน (49%) พูดเช่นนี้ เทียบกับหนึ่งในสี่ของผู้ที่ไม่ใช่สตรีนิยมจากพรรครีพับลิกัน ในขณะที่ 85% ของนักสตรีนิยมจากพรรคเดโมแครตกล่าวว่าประเทศนี้ยังไปได้ไม่ไกลพอ แต่สัดส่วนดังกล่าวกลับตกอยู่ที่ 60% ในหมู่นักสตรีนิยมจากพรรคเดโมแครต
มุมมองเกี่ยวกับความเท่าเทียมทางเพศจะแตกต่างกันระหว่างผู้ที่ทำและไม่ได้ระบุว่าเป็นสตรีนิยม แม้ว่าจะคำนึงถึงการเข้าข้างก็ตาม
รูปแบบเดียวกันนี้ปรากฏในคำถามอื่นๆ นักสตรีนิยมจากพรรครีพับลิกัน 6 ใน 10 คนกล่าวว่าปัญหาที่ใหญ่กว่าคือผู้คนไม่เห็นการเลือกปฏิบัติต่อสตรีในที่ที่มันมีอยู่จริง เทียบกับ 38% ของสตรีนิยมที่ไม่ใช่สตรีนิยมจากพรรครีพับลิกัน นักสตรีนิยมประชาธิปไตยเก้าในสิบคนพูดเช่นนี้ เทียบกับ 75% ของนักสตรีนิยมประชาธิปไตยที่ไม่ใช่นักสตรีนิยม
แม้จะมีความแตกต่างเหล่านี้ แต่พรรคเดโมแครต – รวมถึงผู้ที่ไม่ได้ระบุว่าเป็นสตรีนิยม – มีแนวโน้มมากกว่าทั้งนักสตรีนิยมในพรรครีพับลิกันและไม่ใช่สตรีนิยมที่จะกล่าวว่าประเทศนี้ไม่ได้ก้าวไปไกลพอที่จะให้สิทธิสตรีเท่าเทียมกัน และปัญหาที่ใหญ่กว่าคือคนที่ไม่ เห็นการเหยียดเพศที่มันมีอยู่จริง พวกเขายังมีแนวโน้มที่จะสนับสนุนการเพิ่มการแก้ไขสิทธิที่เท่าเทียมกันในรัฐธรรมนูญ ซึ่งเป็นมุมมองของชาวอเมริกันส่วนใหญ่โดยรวม รวมถึง 62% ของพรรครีพับลิกันที่ไม่ใช่สตรีนิยม
แนะนำ ufaslot
